ჰამლეტ გონაშვილი

“საქართველოს ხმად” აღიარებული მომღერალი ჰამლეტ გონაშვილი 1928 წელს სიღნაღის რაიონში დაიბადა. მისი განსაკუთრებული მუსიკალური ნიჭი თეატრალურ სწავლის დროს რექტორმა მიხეილ კვესელავამ აღმოაჩინა, რომელმაც ჰამლეტს ურჩია სიმღერით პროფესიულ დონეზე დაინტერესებულიყო. 1953 წელს ჰამლეტ გონაშვილი საქართველოს სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლის წამყვანი სოლისტი გახდა, ხოლო 1969 წლიდან ის სიმღერისა და ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლს "რუსთავი” შეუერთდა. ანსამბლის რეპერტუარი ხშირად სწორედ ჰამლეტისპერსონაზე იყო აწყობილი, რადგან მისი განუმეორებელი ხმის ტემბრი და ვირტუოზული საშემსრულებლო ტექნიკა  ყოველთვის განსაკუთრებულ ყურადღებას იპყრობდა.

ის ერთნაირი წარმატებით ასრულებდა როგორც ქართლ-კახურ, ისე იმერულ-გურულ სიმღერებსა და საგალობლებს, მეგრულ და აფხაზურ სიმღერებს (მთქმელის პარტიას), და ქართველ კომპოზიტორთა ნაწარმოებებსაც. ანსამბლ "რუსთავთან" ერთად ჰამლეტ გონაშვილმა თითქმის მთელი მსოფლიო მოიარა და თავისი სიმღერით გულგრილი არავინ დაუტოვებია, მათ შორის პროფესიონალი მუსიკოსებიც, რომელიც ქართველის მომღერლის შესაძლებლობების ხილვით აღფრთოვანებას ვერ მალავდნენ. მისი რეპერტუარიდან გამორჩეულია "ურმული", "ოროველა", "წინწყარო", "წმიდაო ღმერთო", "გაფრინდი შავო მერცხალო", "დაიგვიანეს". ქართველ მომღერალს გააჩნდა მელოდიის არტიკულაციის უბადლო უნარი, რაც ძალიან კარგად გამოიყენა კომპოზიტორმა იაკობ ბობოხიძემ, როდესაც მან გონაშვილის ხმას თავისი რამდენიმე შედევრი ("მოდი გიამბობ", "თოვლი", "მზეო თიბათვისა") მოარგო; 

გონაშვილის შემოქმედება, ერთი მხრივ, ხალხურ პირველწყაროსთან სიახლოვითაა აღბეჭდილი, მეორე მხრივ კი, ქართული და დასავლეთ ევროპის კლასიკური მუსიკის ესთეტიკური იდეალების ერთგვარი სინთეზია. მის მიერ შესრულებული სიმღერები დღეს უფრო და უფრო პოპულარული ხდება საზღვარგარეთ - უცხოელები ჰამლეტ გონაშვილის "ურმულსა" და "ოროველას" კინოფილმებსა და მასობრივ სანახაობებში იყენებენ, როგორც მისტიკური მოვლენის, ადამიანის ხმის შესაძლებლობის უნიკალურ გამოვლინებას.