რევაზ ლაღიძე ცნობილი ქართველი კომპოზიტორია, რომელიც 1921 წელს ბაღდათის რაიონში დაიბადა. 1939 წელს მან თბილისის IV სამუსიკო სასწავლებელი დაამთავრა, რის შემდეგაც სწავლა ვანო სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიაში განაგრძო. თავდაპირველად რევაზ ლაღიძე სხვადასხვა სიმფონიურ ორკესტრებში ვიოლინოზე უკრავდა, მოგვიანებით კი თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტის მუსიკის კათედრის გამგე გახდა, რის პარალელურად პედაგოგიური საქმიანობაც დაიწყო.
რევაზ ლაღიძე ერთნაირი წარმატებით მუშაობდა სხვადასხვა მუსიკალური ჟანრების ნაწარმოებებზე. მას ეკუთვნის სიმფონიური პოემა "სამშობლოსათვის"(1949), სიმფონიური სურათი "საჭიდაო"(1952), მუსიკალური კომედიები "მეგობრები"(1951), "კომბლე"(1957), ოპერა "ლელა"(1973), რამდენიმე საგუნდო სიმღერა-კანტატა("სიმღერა სამშობლოზე", "ბალადა ვაზზე", "ოდა მესხეთზე", "მოხეური ბალადა"), საფორტეპიანო ("ტოკატა") და ჩელოს("პოემა", "ელეგია") პიესები, ერთნაწილიანი კანტატა "მელის ვარძია" შერეული გუნდისა და ორკესტრისათვის, ასევე მუსიკა 40 ზე მეტი სპექტაკლისთვის და 30-ზე მეტი კინოფილმისთვის. მისი ყველაზე პოპულარული ნაწარმოებია სიმღერა თბილისზე, რომელიც აქტუალურობას დღემდე არ კარგავს.